ကြ်န္ေတာ္္ မသိေသာ သူမ…..
တစ္ခါတေလခပ္ၿပင္းၿပင္းေတးသြားမ်ဳိး တီးခတ္တက္သလုိ …..
တစ္ခါတေလ
နာၾကင္ၿခင္းေတြနဲ ့ ရူးသြပ္ေနတက္တဲ့….. သူမ…..
ညမဟုတ္တဲ့ ညမ်ိဳးမွာ
ေတးသြားေလးေတြညွဥ္းရင္း
သူမကုိယ္တုိင္ ေပ်ာ္၀င္ေနတက္ေလရဲ ့…..
တိမ္ေတြေနတဲ့အရပ္မွာ
အိပ္မက္ရုိင္းေတြနဲ ့ ကခုန္ေနရင္း
မုိးေကာင္းကင္ေတာင္ အေရခြံလဲခဲ့ၿပီ…..
သူမရဲ ့ေတးသြားမွာ အေရာင္မပါဘူး
ေဘာင္ခတ္မထားဘူး …..
ဒါေပမဲ့ …..
ဖိနပ္မပါတဲ့ ေတးသြားတစ္ခ်က္ေတာ့
ေလေၿပၾကားမွာ ခရီးထြက္ေေနတယ္ …..
နတ္ဆုိးေတြရဲ ့ႀကိမ္စာၾကားမွာ
(အုိင္းဆစ္)တစ္ပါးလုိ ႏူးည့ံေနေပမဲ့
ကေ၀ပ်ဳိ တစ္ေယာက္လုိလည္း
ေၿခာက္လန္ ့တက္ေလရဲ ့…..
နိဒါန္းမရွိတဲ့ အိပ္မက္ေတြထဲမွာ
အိပ္မက္ရုိင္းေတြနဲ ့ ကခုန္ရင္း …..
သူမ…အတြက္…မုိးေကာင္းကင္ေတာင္ အေရခြံလဲခဲ့ျပန္ၿပီ…..
.. ။ ………
မုိးေန
ဒီကဗ်ာက ကြ်န္ေတာ္မသိတဲ့ ကြ်န္ေတာ္နဲ ့သိပ္မရင္းႏွီးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေလးတစ္ေယာက္ကုိ ရည္ရြယ္ၿပီးေရးထားတာပါ
{[['
']]}
']]}
0 comments:
Post a Comment